Van ei tot kuiken
Op de Fazantenweg 61 is het van half zes ’s ochtends tot het
donker wordt, een drukte van jewelste. Op dit adres bevindt zich namelijk een
kippen- en eendenparadijsje. In deze tijd van het jaar staan de bomen volop in
bloei en lopen de eenden en kippen gezellig in de zon. Het is heerlijk groen en
het water ziet het er schoon uit, maar dat is niet alles. Er zijn twee
eendenkoppels die graag kleine eendjes zouden willen.
De desbetreffende paren zijn: de Buffelkopeenden
Alles gaat goed en al snel zijn er tien eitjes van de
Brilduikers en zes eitjes van de Buffelkopeenden gelegd.
Ons hele gezin is laaiend enthousiast om zoveel eitjes, want
het is altijd zo gezellig als er van die kleine donsballetjes rondzwemmen in de
vijver. Helaas gaat het niet zoals wij verwacht hadden. Beide vrouwtjes
besluiten dat ze geen zin hebben om die volle dertig dagen te gaan zitten
broeden op hun eitjes en nadat de laatste eitjes gelegd zijn, zwemmen ze weer
gezellig met hun man in de vijver. Mijn vader laat dit niet op zich zitten en
koopt diezelfde dag nog een luxe broedmachine zodat de kleine kuikentjes to be,
nog een kans hebben om grote sterke eenden te worden.
De volgende dag wordt de broedmachine geleverd en de eitjes
worden er meteen ingelegd. Het is wel even wennen voor ze. In plaats van onder
hun zachte mama te liggen, zijn ze nu weggelegd op een lopende band, maar het
is in ieder geval lekker warm. Deze tussenkomst van de mens en verandering van
hun leefmilieu is in dit geval positief. Op deze manier kunnen de embryo’s zich
goed ontwikkelen.
Nu is het wachten geblazen, maar na dertig dagen verschijnt
dan ook het eerste barstje in een Buffelkopeitje. Het duurt een hele dag maar
het eerste kuikentje is geboren! De rest van de kuikentjes komen een voor een
uit hun eitjes en uiteindelijk hebben we vier jonge Brilduikers en drie
Buffelkopeendjes. De kleintjes verhuizen vanuit de broedmachine naar een
warmtehok om sterk te worden. Ze krijgen iedere dag speciaal krachtvoer met
eiwitrijke stoffen en de juiste mineralen, zo is de kans dat ze overleven het
grootst en door het stevige hok dat in de kantine in de kas staat, zijn ze goed
beschermt tegen kraaien en een jaloers hondje dat er niet tegen kan dat haar
baasjes ineens ook knuffelen met andere dieren dan zij. Helaas mag het voor
sommige diertjes niet baten. Inmiddels zijn er helaas twee Buffelkopeendjes en
één Brilduikertje overleden. De vier overgebleven eendjes maken het goed en
zijn hard op weg om samen met hun biologische ouders in de eendenvijver te
zwemmen.
Hieronder staat nog een filmpje van het hele proces. Van de eitjes tot de eerste zwemles van de kuikentjes.
- Myrthe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten