zaterdag 2 juni 2012

Balance Island: buffer tegen zout

Iedereen in ons gezin heeft zo zijn eigen ochtendritueel tijdens het ontbijt. Bij mij bestaat dat ritueel meestal uit een lekker kopje thee en een stukje peperkoek. Ook de krant mag niet ontbreken, altijd even koppensnellen om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes! Deze ochtend viel mijn oog op een interessant bericht in BN de Stem genaamd: ‘Eiland als buffer tegen zout’. Met de blog over mens en milieu in mijn achterhoofd heb ik het artikel snel uitgeknipt en er wat meer informatie over opgezocht.

Vroeger was de haringvliet een zeearm van de Noordzee. In 1970 werd de Haringvliet afgesloten van de zee als onderdeel van de deltawerken. Dit had voordelen voor de zoetwatervoorziening, maar er zitten ook nadelen aan. Het zoute water en de invloed van eb –en vloed verdween en er ontstond vervuiling van de waterbodem. In 2003 kwam de regering met het kierbesluit. Er werd een voorstel gedaan om de sluizen in beperkte mate open te stellen, waardoor een overgangsgebied van zoet naar zout water zal ontstaan. Hierdoor hoopt men dat de slibafzetting in de haringvliet zal verminderen en dat de waterkwaliteit beter wordt. Vooral boeren hebben veel baat bij dit besluit. Ze hebben namelijk veel last van verzilting van hun landbouwgronden doordat water van de zee makkelijk het binnenland in kan stromen.


Om verzilting te voorkomen is Blance Island aangelegd. Het is een vijf kilometer lang kunstmatig eiland van zand. Hiervoor zijn de ondiepe platen uitgebreid naar het zuiden door zandopspuiting. Dit vormt een barrière en het water wordt dan gedwongen om door het slijkgat te stromen. Het eiland moet er voor zorgen dat het zoete water dat bij eb binnenstroomt  minder snel terugstroomt naar de zee. Tussen het eiland en de sluizen ontstaat dan een gebied waar zoet en zout water kunnen mengen. Er wordt verwacht dat het zoutgehalte voor de Haringvlietsluizen tot 30 % kan worden teruggedrongen. De uitvoering van het kierbesluit zou zo beter uitvoerbaar moeten zijn.


De ontwerpers van Blance Island zijn een groep medewerkers van o.a. Grontmij en Ismares. Beide bedrijven doen aan duurzame projectontwikkeling. Ismares is een onderzoeksinstituut dat onderzoek doet op het gebied van mens en mileu. Het instituut levert kennis en inzicht over de mogelijke gevolgen van het ingrijpen van de mens op zee. Grontmij is een bedrijf dat duurzame en innovatieve oplossingen realiseert op het gebied van water.


Balance Island is een zeer duurzaam project, want het dynamische karakter van de delta blijft behouden. Het natuurlijk milieu van het Haringvliet wordt op die manier door ingrijpen van de mens zo min mogelijk verstoord. Kortom: Balance Island is een duurzame en eenvoudig te onderhouden oplossing om de effecten van de te verwachten zeespiegelstijging en de toenemende verziltingsgraad te bufferen!

Bronnen:







Auteur: Renée Peeters

Geen opmerkingen:

Een reactie posten