Kauwgomboom

Al jaren ga ik samen met mijn vader, moeder en zusje naar een camping in Soerendonk, een plek vlak onder Eindhoven. We brengen hier onze meivakantie door, en soms zelfs nog de weekenden daar om heen – voorseizoen. Vorig jaar heb ik er een stel geweldige mensen leren kennen!

We hebben nog lang contact gehouden, en toen ik er afgelopen meivakantie weer kwam, was het alsof ik nooit weg was geweest. Dit is eigenlijk elk jaar zo geweest, het is echt een tweede thuis geworden. Alles is zo vertrouwd. Alleen afgelopen jaar was het nog meer, omdat ik iedereen daar weer zag, na een jaar. We zijn een hele hechte groep geworden en spreken elkaar nog regelmatig. Ik moet wel zeggen dat ik dat een van de leukste dingen vind aan
regelmatig ergens komen, je leert er vanzelf mensen kennen.

Daarnaast blijft het leuk om elk jaar in Soerendonk iets te doen in de omgeving. Het is lang onze traditie geweest om eens in die week dat we er zijn – over vaker natuurlijk – door de weilanden en over de dijken naar het centrum van Soerendonk te lopen. Het centrum stelt echt niet veel voor. Er staan een paar restaurantjes en onze favoriete snackbar, en een paar huizen. That is it! Toch blijft het leuk om er even heen te lopen, dan een ijsje te halen bij de snackbar, en dan via een andere weg terug te lopen. De omgeving is werkelijk waar prachtig! Uitgestrekte weilanden, oneindige heidevelden.. Ja hoor, ik voel me daar prima! Als tweede gaan we elk jaar wel naar de Achelse Kluis. Dat is een klooster net over de grens in België. Daar kun je ook heerlijke wandelingen maken in de bossen, wat we dan ook uiteraard doen, maar waar het vooral omdraait, zijn de trappisten die we naderhand pakken op het plein van het klooster. Voor mijn zusje hebben ze ook heerlijk trappistenijs, nou.. Je weet niet wat je mist!

Maar goed, het gaat natuurlijk niet om deze mensen of om de dingen die wij daar doen.  Dit keer wil ik jullie vertellen over de eerste keer dat wij op de camping waren en daar gingen zwemmen – ja ja, ze hebben ook een zeer leuk zwembad. We kwamen daar binnen, zette onze schoenen op de daarvoor bestemde rekken en wilden naar binnen lopen. Op het moment dat ik me omdraaide, zag ik een boompje gemaakt van hout op te muur geplakt. Niet zo speciaal zou je zeggen, maar op dat boompje zat allemaal kauwgom. BAH! Je kunt je vast wel voorstellen dat als je dat ziet als 6-jarige, je niet echt snapt wat dat daar in hemelsnaam doet, en het ziet er ook nog eens best smerig uit.


Aangezien kauwgom niet is toegestaan in het zwembad – best begrijpelijk – hebben ze er zo’n boompje gemaakt om je kauwgom op te plakken. Alle jeugd vindt het best geniaal en willen die boom zo vol mogelijk zien, dus plakken ze altijd hun kauwgom erop. Best een effectief idee dus!
Elk jaar als ik er nu weer kom, kijk ik naar dat boompje. In mijn ogen verandert het echt voor geen meter, dus ben ik informatie gaan opzoeken over het vergaan van kauwgom. Dit zet me aan het denken, dat je trouwens ook vaak kauwgom op de grond ziet liggen die maar langzaam verdwijnt. Eerst wordt deze plat gelopen, als het tenminste niet aan je schoen blijft plakken, en daarna wordt het zo’n rare vlek. Tsja, ik wilde wel eens weten hoe dat zit!

.......

Als eerste, milieu problemen ontstaan door het Ja hoor, kauwgom vergaat pas na 20 à 25 jaar! Sommige zeggen alleen de kauwgom, andere inclusief de verpakking. Als het op straat belandt, wordt het hard en plakt het vast. Slechts met de grootste moeite is het dan weer los te krijgen, maar dit kost veel te veel geld. Je moet hiervoor stoommachines hebben en/of maatschappelijke werkers.  De stoffen – onder andere een soort rubber – zijn slecht afbreekbaar, waardoor het onze leefomgeving erg vervuilt. Daarnaast worden ook onze schaarse grondstoffen er door belast.


Linda Garming

- http://www.ecouwgom.nl/
- http://artikelen.foobie.nl/eten-drinken/kauwgom/